Joseph R. Biden Jr., “şimdiye kadar gördüğünüz en sendika yanlısı başkanı” sözlerini verdi. Ve son iki yıldır işçi liderlerini, yetiştirmek yerine getirdiği için onu sık sık sık övdü.
Sendikalara ve sendika emeklilik fonlarını desteklemek için milyarlarca doları içeren bir kişinin yardım protestosu gibi çeşitli emek yanlısı önlemlere sempati duyan atananlardan alıyorlar.
Ancak son haftalarda, Bay Biden’ın yatması hastalık izni alması nedeniyle dört sendikanın reddetmediği bir sözleşmenin yayılmasına dayalı çocuklara dayat yardım etmesinden sonra, birçok işçi aktivisti ve bilim insanı şu soruyu sormaya başladı: Başkan gerçekten ne kadara kadar?
Bay Biden’ı yeniden değerlendirenlerin endişesi, başkasının Kongre’den müdahalesi ve bir grevi önlemesini isteyerek, müşterilerinin tüketimini ortadan kaldıran ev sahibini geçebilecek çocuklara yönelik ender bir fırsatı kaçırmamış olmayı. Hareketin, baskının uzaması umuduyla işçileri beklemeye yönelik bir işletme stratejisini esasen geçerli kıldığı konusunda endişeleniyorlar.
Columbia Üniversitesi’nde emek üzerine çalışan bir tarihçi olan Kim Phillips-Fein, “Bu işçi grubunun belirli bir düzeyde izin alıp almadığı hastalık sorunu değildi” dedi. “Şuydu: İnsanlar toplu eylem yoluyla ne örgütlemeyi ve kazanmayı bekleyebilir?”
Bay Biden’ın daha güçlü bir tavır almaması, “gerçekten tehlikede olana karşı siyasi bir körlük önerdi” diye ekledi.
Özünde, demiryolu olayında, işçi yanlısı bir başkanın ilerlemesinden ne anlaşılmayacağına dair bir tartışma başlattı.
Savunucular, Bay Biden’ı üyeleri bir şekilde işçi hakları adına açık sözlü biri olarak görüyor. Alabama’daki bir Amazon deposundaki bir sendikalaşma tutumu sırasında “gözdağı, zorlama, tehdit edilmemelidir” – ifade edilmiş olsa da çevre bir başkanlık dayanışma hareketi – şeklindeki beyanından ve Kellogg’un grevdeki işçileri kalıcı olarak değiştirmeyi gözden geçirdiklerinden kullandıklarından alıntılıyorlar. .
Alabama’daki başarısız girişimler organize eden Perakende, Toptan ve Büyük Mağazalar Birliği’nin başkanı Stuart Appelbaum, “Sürmekte olan olağanüstü örgütlenmeyi ilerlemeye yardımcı olan sendikalarla ilgili olarak ülkede bir ruh hali yaratmaya yardımcı oldu” dedi. depo ve öğrenciler meydan okuyor. Bay Appelbaum, kampanya sırasında Bay Biden’ın duyurusunun “umduğumuzun üstesinden geldiğini” ekledi.
Başkan destekçileri ayrıca bir dizi emek dostu düzenleme ve yasaya işaret ediyor. Bay Biden, federal inşaat projelerinde 35 milyon doların üzerinde sözde proje iş sözleşmelerini gereği bir yürütme emri çıkardı – sendikalarla ücret ve çalışmayı hafifletmek için anlaşmalar – ve imzaladığı büyük iklim ve sağlık yasası, temiz enerji projelerinin ücreti ödemesi için teşvikler yarattı. sendikal oranlara benzer.
Beyaz Saray’ın istekli çalışmasını sağlamak Celeste Drake, yapacağını, Bay Biden’ın “işçiler ve sendikalar için kalıcı olarak ulaştığını” ve başarılarının çoğunun “Kongre’de, genellikle Cumhuriyetçi Parti’yle birlikte, jilet gibi dar farklarla aktarıldığını” söyledi. Başkanın orta sınıfı yeniden inşa etmeye bir yol olarak sendikaları savunması her şeyi tehlikeye atabilirdi.” (Yakın zamanda yapılan bir Gallup anketine göre, Amerikalıların yüzde 70’inden fazlası işçi sendikalarını onaylıyor.)
AFL-CIO’nun başkanı ve Obama’nın başkanlığı sırasında işçi federasyonunun ikinci düzey yetkilisi olan Liz Shuler, Bay Biden’ın yönetim emek konusunda, işçi liderlerinin bazen destek vermekle eleştirdiği bir önceki Demokrat başkana göre çok daha fazlasını istediğini söyledi. serbest ticaret anlaşmaları ve eğitim politikasındaki çekişmeli değişiklikler.
Bayan Shuler, “Obama yönetiminin aldığı kararlar için, çalışma yapısının genellikle akla gelen bir düşünceydi” dedi. “Biden ile durum tam tersi. Kararlar alınmadan önce masaya dahil oluyoruz.”
Sendika görevlileri, Bay Biden’ın Kongre’yi önemli ücret dizileri ve sağlık yardımlarında kısaltmalar içeren bir sözleşmeyi yasalaştırmaya çağırdığı demiryolu işçiliği kullanımları bile, kullanım için muhtemelen başka bir yönetim altında olacağından daha fazlasını elde edebileceğini söylüyor.
Pek çok işçi tarihçisi ve aktivisti tarafından ortaya atılan Bay Biden’ın alternatif görüşü, başkanın aslında sendikalara karşı daha duyarlı olmasına ve sendika liderleriyle yakın geçmişteki Demokrat seleflerine göre daha iyi tanıtımlarını sürdürmesine rağmen, aradaki farkın bir derece olduğu yönünde. nazik
Selefleri gibi, Bay Biden’ın da emeğin uzun vadeli yükselişini görece insancıl bir şekilde – uygun atamalar yaparak ve marjlara yardımcı olacak önlem alarak – etkili bir şekilde yönetmeye çalıştığını, ancak henüz bu tür riskleri almadığını söylüyorlar. Gücü işine geri verecek.
Chicago Üniversitesi’nde bir çalışma tarihçisi olan Gabriel Winant, Bay Biden’ın “belirli anlarda ilginç bulduğu jestler yaptığını” söyledi. “Ama mimikleri sonuna kadar görecek kadar midesi yok gibi görünüyor.”
Bu görüşe katılanlar için demiryolu iş anlaşmazlığı, Bay Biden’ın yaklaşımının etkileyici bir alıntıydı: yönetimin aktarım ortamlarını temsil eden bir düzine sendikanın birçok lideriyle yakın çalıştığı, ancak tabandan bazı kesimleri kızdırdığı bir örnek. Dört sendikanın üyeleri, yönetim komisyonculuğuna yardım ediyor, ancak daha iyisi için grev yapmasına izin verilmediği anlaşmasını reddediyor.
Yönetim yetkilileri, Bay Biden’ın grev payını güçlü bir şekilde desteklese de, endüstrinin günde 2 milyar dolardan fazla olabileceğini söylüyor ekonomiye olası maliyetinin, yükünün yükünün işini bırakmasına izin verdikleri kadar yüksek olduğunu söylüyor. Bir grevin sağlık ve güvenlik riskleri de oluşturabileceğine dikkat çekenler – örneğin, temiz içme suyu sağlayan kimyasalların sevkiyatını durdurarak.
Ancak eleştirmenlere göre, bu riskli bir kişinin asıl meselesiydi: İşçilere ender bir kaldıraç anı sağladılar. Bay Biden’ın ağırlanmasının hasta günlerini sürdürmelerinin herhangi bir yasayı olumsuz yönde etkileyebileceğini ve sonraki reddetmeleri halinde herhangi bir borçtan yolcu taşıyıcılarının sorumlu olduğunu belirtebileceğini söylüyorlar.
Georgetown Üniversitesi’nde ulaşım işçiliği hareketleri hakkında kapsamlı yazılar yazan tarihçi Joseph A. McCartin, “Biden bu durumda senin arkadaşının dışında ortaya çıkardı, ancak senin için hiçbir şeyi riske atamam” dedi.
Ve demiryolu işçileri adına daha güçlü bir duruş sergilemek yüksek riskli, aynı zamanda büyük bir ödüldü, dedi Bay McCartin: Ulaşım çevresindeki bölgede hemen hemen her yerine dokunduğu için, bu sektördeki çalışma ilişkileri geniş çapta yankılanma yaygınlaşıyor.
Herkes, herkes bakıyor izliyor, herkes etkileniyor” dedi. Bay McCartin ve diğer 400’den fazla bilim insanı tarafından geçen ay Bay Biden’a yönelik açık bir mektupta, ulaşım işçiliği cihazlarına federal cihazların “tüm çağların gidişatını düzenleyeceğini” söyledi.
Mektupta, hükümetler I. Dünya Savaşı sırasında bir grevden yol almak için nakil işçilerine sekiz kullanılan bir işgünü mezrasına götürülüyor ve bu, 1930’larda diğer çıktılara benzer satın almalarının önünü açtı. Mektupta, muhalefet, Başkan Ronald Reagan’ın 1980’lerin başında grevdeki hava trafik kontrolörlerini görevden boyutların, tüketen ekonomi yükleri yıllarca kaldıraçlarını baltalamaya yardımcı olduğu yazıyordu.
Eleştirmenler arasındaki çekişme, Bay Biden’ın aktarma çalışanlarını grev hakkından fiilen mahrum bırakmaktan diğer hayvanlardan bu aracı kullanmayı ve nihayetinde hareketin uzun yolculuğun inişini çevirmesini zorlaştırdığı yönü.
Akademisyen ve uzun ömürlü örgütçü olan Jane McAlevey, sendika öğrencilerinden güçlü destek alan grevler “standart işçi sözleşmelerini kazanmanın tek işe alma ve standart işçi sözleşmelerini kazanmak işçi hareketini yeniden inşa etmek tek elde etmek” dedi. Yakında çıkacak olan “Kazanmak İçin Kurallar: Sendika Müzakerelerinde Güç ve Katılım” kitabı, ücret ve çalışma ortamlarının önderinde saldırgan işçi eylemlerinin önemini belgeliyor.
Starbucks ve Amazon gibi yolculardaki son sendika kampanyalarının ön saflarında yer alan kullanım ve örgütçüler, Bay Biden’ın demiryolu iş anlaşmasızlığına müdahalesinin binalarına, federal hükümetin onları sendika düşman davranışlarından dolayı cezalandırmayacağına dair bir mesaj göndermesinden endişelerini düşündüklerini söylediler.
Nisan ayında bir Staten Island deposundaki işçileri temsil etme seçimini kazanan Amazon İşçi Sendikası’nın başkanı Christian Smalls, “Herkes başkanın dahil değerli değerini anlıyor” dedi. “Tarihin en sendikacı başkanı olacağını iddia edip böyle bir şey yapacağı her şeyle çelişir.” (Amazon, birliğin zaferine meydanını okudu.)
Bazı açılardan, emek aktivistleri için, kariyerinin büyük bir bölümü orta yollu bir Demokrat olarak kendini taşımış olan Bay Biden’ın temel çalışma ilişkileri modelinden ayrılmayı beklemesini mümkün olmayabilir. partisinde uzun süre galip geldi.
Ancak başkanlık kampanyası sırasında, Bay Biden ve bazı hamile danışmanları, serbest piyasalara ve hükümete küçük bir rol vurgusu yapan Washington’da uzun süredir devam eden ekonomik ortodoksiden nasıl aileyi umduklarını tartışıyorlardı.
Daha popülist zihniyete sahip genel yönetimler, Bay Biden’ın belirli gruplarının sonuç sonuçlarını söylüyor: yerli üretim için sübvansiyonlar ve Çin ile ticarete temizlikları getirmek ve büyük dağıtımları engellemek için sık sık mahkemeye giden gidenleri atamak.
Eski bir Cumhuriyetçi politika muhafaza ve muhafazakarlığı işçilerini daha fazla süre elde etmeyi amaçlayan American Compass’ın yöneticisi Oren Cass, “Açıkça ilerleme kaydedildi” dedi.
Yine de iş söz konusu olduğunda, bazı Bay Biden’ın hüküm süren ekonomik modelini yeniden düşünmeye daha az istekli olduğunu söylüyor.
Bayan Biden, “Biden aktarma organlarına daha çekici ve sempatik bir şekilde müdahale etmiş olduğu gibi, bu onun bu modelinden gerçekten koptuğunun bir işareti tercih ediyor ve modelin kendisi artık şu anda ana uymuyor gibi görünüyor” dedi. Phillips-Fein, Columbia tarihçisi. “Bunun dışına, onun politik hayal gücünün sınırlarını gösteriyor.”
